خودت میدونی میدونم دلیله رفتنت چی بود
اما می تونستی نری چرا میگی قسمت نبود

اگه قسمت نبود چرا تو موندی
خدا مارو چرا به هم رسوندی

اگه میدونستی یه روزی میری
چرا روزا رو تا اینجا کشوندی

چی بودم چی شدم  به خاطره تو
ولی پشت دلم رو خالی کردی

حالا اسمت میاد گریه ام میگیره
نمیدونی که با دلم چه کردی

اگه در حق تو خوبی نکردم
بدون که خالی بود دستای سردم

ولی من در عوض هر چی که بودم
با احساسات تو بازی نکردم

اگر چه می دونم دوستم نداری
به هر در میزنم تنهام نذاری

اگر پای کسی هم در میونه
بذار اسمت اقلان رو بمونه

دم اخر بذار دست توی دستام
بذار بهت بگم دردم چی بوده

فقط لطفی کن و حرفامو بشنو
شاید دیگه نگی قسمت نبوده

اگر تصمیم رفتن و گرفتی
ببخش اگه پشیمونت نکردم

اره من واسه تو کم بودم اما
با احسا سات تو بازی نکردم

یادته بهت می گفتم اگه تو بری می میرم

حالا تو رفتی و نیستی ٬ پس چرا من نمی میرم؟؟

 

 

جای خالیت و چجوری میتونم بازم ببینم؟

دیگه چشمام و نمیخوام. نمیخوام دیگه ببینم!

 

 وای چطوری دلم اومد جسم سردت و ببوسم؟

من که آتیش میگرفتم٬ چی باعث شد که نسوزم؟

 

 

 

 

 

  ذره ذره٬قطره قطره٬ میسوزم اما میمونم

خودمم موندم چه جوری میتونم زنده بمونم

 

هنوزم باور ندارم که تو نیستی و من هستم

 شایدم من مرده باشم٬ الکی میگن که هستم

 

 کاشکی وقتی که میرفتی دستتو گرفته بودم

کاشکی پر نمی کشیدی بالت و شکسته بودم

 

 نازنین وقتی که بودی شبا هم تو رو میدیدم

دیگه از روزی که رفتی حتی خوابتم ندیدم

 

 

تو که بی وفا نبودی٬لااقل بیا تو خوابم

 
مگه تو خبر نداری شب و روز برات بیتابم؟

 

میدونم یه روز دوباره می تونم تو رو ببینم

تو پیش خدا دعا کن که منم زود تر بمیرم    

  

    

اگه يه روز من مردم و تو منو دوست داشتي پنج شنبه ها بيا سر مزارم و گل سرخ رنگي را روي قبرم بذار تا هميشه اون گلي رو كه بهت داده بودم رو به خاطر بيارم ولي ... اگه تو مردي......... من فقط يه بار ميام مزارت ميام و اون دسته گله سفيده مريم رو كه با خونه خودم سرخشون كردم برات هديه ميكنم وعاشقانه كنارت جون ميدم تا بدوني هيچ وقت تنها نيستي

                                                    *پرسید به خاطر كی زنده هستی؟ با اینكه دلم می خواست با تمام وجودم داد بزنم "بخاطر تو" بهش گفتم به خاطر هیچ كس. پرسید پس به خاطر چه زنده هستی؟ با اینكه دلم فریاد میزد "به خاطر تو" با یك بغض غمگین گفتم به خاطر هیچ چیز. ازش پرسیدم تو به خاطر چی زنده هستی؟ در حالیكه اشك تو چشمانش جمع شده بود گفت به خاطر كسی كه به خاطر هیچ زنده است .

فرق من و تو: گفتي عاشقمي، گفتم دوستت دارم. گفتي اگه يه روز نبينمت ميميرم، گفتم من فقط ناراحت ميشم. گفتي من بجز تو به كسي فكر نمي كنم، گفتم اتفاقا من به خيلي ها فكر مي كنم. گفتي تا ابد تو قلب مني، گفتم فعلا تو قلبم جا داري. گفتي اگه بري با يكي ديگه من خودمو مي كشم، گفتم اما اگه تو بري با يكي ديگه، من فقط دلم ميخواد طرف رو خفه كنم. گفتي ... ، گفتم... . حالا فكر كردي فرق ما اين هاست؟ نه! فرق ما اينه كه: تو دروغ گفتي، من راستشو

    گفت: مي خوام برات يه يادگاري بنويسم گفتم: كجا؟ گفت : رو قلبت گفتم مگه ميتوني ؟ گفت : اره سخت نيست ‌‌ آسونه گفتم باشه بنويس تا هميشه يادگاري بمونه يه خنجر برداشت گفتم اين چيه ؟ گفت : هيسس ساكت شدم گفتم : بنويس چرا معطلي خنجرو برداشت و با تيزي خنجر نوشت دوستت دارم ديوونه اون رفته ؟ خيلي وقته؟ كجا ؟ نميدونم اما هنوز زخم خنجرش يادگاري رو قلبم مونده

يه دختر كوري تو اين دنياي نامرد زندگي ميكرد .اين دختره يه دوست پسري داشت كه عاشقه اون بود.دختره هميشه مي گفت اگه من چشمامو داشتم و بينا بودم هميشه با اون مي موندم يه روز يكي پيدا شد كه به اون دختر چشماشو بده. وقتي كه دختره بينا شد ديد كه دوست پسرش كوره. بهش گفت من ديگه تو رو نمي خوام برو. پسره با ناراحتي رفت و يه لبخند تلخ بهش زد و گفت :مراقب چشماي من باش

وقتی که خاکم می کنن، بهش بگین پیشم نیاد

بگید که رفت مسافرت، بگید شماره ای نداد

یه جور بگین که آخرش، از حرفهاتون هول نکنه

طاقت ندارم ببینم به قبر من نگاه کنه

دونه به دونه عکسهامو، بردارید آتیش بزنید

هر چی که خاطره دارم، برید و از بیخ بکنید

نزارید از اسم من هم، یه کلمه جا بمونه

نمی خوام هیچ وقت تنم و توی گورم بلرزونه

برو آتیش به قلب من نزن، بزار نگاهت از یادم بره

بزار واسه همیشه قلب من، چال بشه با من کلی خاطره

برو نمی خوام ببینی خونه من خالی شده

همدم من به جای تو ریگ های پوشالی شده

اون که می گفت می مرد برات، دیدی راست راستی مرد

رفت و همه خاطره اش هم، به خاطرت برداشت وبرد

بهش بگید نشست به پات، بهش بگید نیومدی

بگین هنوز دوستت داره با اینکه قیدشو زدی

نشونی قبر منو بهش ندین، خوب می دونه

میاد جای همیشگی سر قرار تو رودخونه


برو آتیش به قلب من نزن، بزار نگاهت از یادم بره

بزار واسه همیشه قلب من، چال بشه با من کلی خاطره

می خوام رو سنگ قبرم این باشه

می خوام رو سنگ قبرم این باشه:

طلوعی که خیلی غم انگیز بود

قشنگ ترین خاطره عمرم

غروبی که خیلی دل انگیز شد

رو سنگ قبرم بنویس

روزی اومد با امید آخر

ولی حالا بدرقه راهش

داغی که موندش رو دل مادر 

          عشق یعنی دیده بر در دوختن                          عشق یعنی از فراقش سوختن

           عشق یعنی سر به در آویختن                                  عشق یعنی اشک حسرت ریختن

       عشق یعنی لحظه های ناب ناب                                   عشق یعنی لحظه های التهاب

  عشق یعنی بنده فرمان شدن                                                 عشق یعنی تا ابد رسوا شدن

  عشق یعنی یک تیمم یک نماز                                               عشق یعنی عالمه راز و نیاز

 عشق یعنی یک تبسم یک نگاه                                          عشق یعنی تکیه گاه و جان پناه

  عشق یعنی سوختن یا ساختن                                    عشق یعنی زندگی را باختن

      عشق یعنی همچو من شیدا شدن                   عشق یعنی قطره و دریا شدن

           عشق یعنی پیش محبوبت بمیر              عشق یعنی از رضایش عمر گیر      

                     عشق یعنی زندگی را بندگی        عشق یعنی بندگی آزادگی

وقتی نمیتونی فریاد بزنی ناله نکن!! خاموش باش قرن ها نالیدن به کجا انجامید؟؟ تو محکومی به زندگی کردن تا شاهد مرگ آرزوهای خودت باشی........... برای تمام آرزوهایی که می میرند... سکوت می کنم... سنگین تر از فریاد....

روزی از گورستانی می گذشتم روی تخته سنگی نوشته یافتم كه نوشته بود: " اگر جوانی عاشق شد چه كند؟ " من هم زیر آن نوشتم: " صبر " برای بار دوم كه از آنجا گذر كردم زیر نوشته ی من كسی نوشته بود: " اگر صبر نداشته باشد چه كند؟ " من هم با بی حوصلگی نوشتم: "مرگ" برای بار سوم كه از آنجا عبور می كردم انتظار داشتم زیر نوشته من نوشته ای باشد اما زیر تخته سنگ ، جوانی را مرده یافتم

همیشه با کسی درد دل کنید که دو چیز داشته باشد....یکی "درد"
دیگری "دل"
غیر از این باشد به تو می خندد

  ترسم كه شبي در غم جانکاه بميرم در بستر غم سوزم و با آه بميرم       

آن لحظه ی آخر كه عجل گفت بميرم
                              

                                       اي كاش تو را ببينم و آن گاه بميرم

عشق فراموش شده

تو که میدونی عشق منی دوست دارم

واسه چی پس تو میگی میخوام برم دیگه دوست ندارم

یادته اون روزا که دستت تو دسته من

حالا تو میخوای بری منو نمیخوای دلبر من

میدونی من بی کسم تو بودی همه کسم

زندیگم تو بودیو حالا من خارو خسم

چرا تو لج میکنی

ابروهاتو کج میکنی

زندگیم تموم شدش برای تو

عمر من حروم شدش به پای تو

واسه تو حاضر بودم ستاره هارو بشمورم

خدایا کفر نمیگویم!

           پریشانم

                چه می‌خواهی‌ تو از جانم؟!

                         مرا بی ‌آنکه خود خواهم اسیر زندگی ‌کردی

  خداوندا تو مسئولی!

             اگر روزی ‌ز عرش خود به زیر آیی

                       لباس فقر پوشی

                                 غرورت را برای ‌تکه نانی

‌                                             به زیر پای‌ نامردان بیاندازی‌

                                                         و شب آهسته و خسته

                                              تهی‌ دست و زبان بسته

                                 به سوی ‌خانه باز آیی

                 زمین و آسمان را کفر می‌گویی

      نمی‌گویی؟!

   خداوندا!

              اگر در روز گرما خیز تابستان

                          تنت بر سایه‌ی ‌دیوار بگشایی

                                      لبت بر کاسه‌ی‌ مسی‌ قیر اندود بگذاری

                                                                             و قدری آن طرف‌تر

                                      عمارت‌های ‌مرمرین بینی‌

                          و اعصابت برای‌ سکه‌ای‌ این‌سو و آن‌سو در روان باشد

             زمین و آسمان را کفر می‌گویی

        نمی‌گویی؟!

  خداوندا!

           اگر روزی‌ بشر گردی‌

                        ز حال بندگانت با خبر گردی‌

                                    پشیمان می‌شوی‌ از قصه خلقت از این بودن، از این بدعت

                       خداوندا تو مسئولی

       خداوندا تو می‌دانی‌ که انسان بودن و ماندن

                                        در این دنیا چه دشوار است

              چه رنجی ‌می‌کشد آنکس که انسان است و از احساس سرشار است!

                     ز غم های دگر غیر از غم عشقت رها کن

                                  تو خود گفتی که در قلب شکسته خانه داری

                                                  شکسته قلب من جانا به عهد خود وفا کن

در زدم او گفت جانم کیستی؟

گفتمش تو عاشق من نیستی؟

گفت نه، اما ببینم تا به کی٬

پشت این در منتظر می ایستی؟

کاش می شد سرزمین عشق را در میان گام ها تقسیم کرد،

 کاش می شد با نگاه شاپرک عشق را بر آسمان تفهیم کرد،

 کاش می شد با دو چشم عاطفه قلب سرد آسمان را ناز کرد،

 کاش می شد با پری از برگ یاس تا طلوع سرخ گل پرواز کرد...

در دادگاه عشق ... قسمم قلبم بود وکیلم دلم و حضار جمعی از عاشقان و دلسوختگان ، قاضی نامم را بلند خواند و گناهم را دوست داشتن تو اعلام کرد و سپس محکوم شد به تنهایی و مرگ کنار چوبه دار از من خواستند  تا آخرین   خواسته ام را بگویم و من گفتم : به تو بگویند ... دوستت دارم

من یك شکلات گذاشتم تو دستش اونم یك شکلات گذاشت تو دستم

من بچه بودم اونم بچه بود

سرمو بالا کردم سرشو بالا کرد

دید که منومی شناسه

خندیدم

گفت دوستیم؟

گفتم دوست دوست گفت تا کجا؟

گفتم دوستی که تا نداره

گفت تا مرگ

خندیدمو گفتم من که گفتم تا نداره

گفت باشه تا پس از مرگ

گفتم:نه نه نه نه تا نداره

گفت:قبول تا اونجا که همه دوباره زنده میشن یعنی زندگی پس از مرگ

باز هم با هم دوستیم؟

تا بهشت تا جهنم

تا هر جا که باشه منو تو با هم دوستیم

خندیدمو گفتم تو براش تا هر جا که دلت می خواد یک تا بزار

اصلا یک تا بکش از سر این دنیا تا اون دنیا

اما من اصلا براش تا نمیزارم

نگام کرد نگاش کردم باور نمیکرد

می دونستم اون می خواست حتما دوستیمون یک تا داشته باشه

دوستی بدون تا رو نمیفهمید !!

گفت بیا برا دوستیمون یک نشونه بزاریم

گفتم باشه تو بزار

گفت شکلات باشه؟

گفتم باشه

هر بار یک شکلات میزاشت تو دستم منم یک شکلات میزاشتم تو دستش

باز همدیگرو نگاه میکردیم یعنی که دوستیم دوست دوست

من تندی شکلاتامو باز میکردم میزاشتم تو دهنم تندو تند می مکیدم

میگفت شکمو

تو دوست شکموی منی وشکلاتشو میزاشت توی یک صندوقچه کوچولوی قشنگ

میگفتم بخورش

میگفت تموم میشه می خوام تموم نشه برا همیشه بمونه

صندوقچش پر از شکلات شده بود

هیچکدومشو نمی خورد

من همشو خورده بودم

گفتم اگه یک روز شکلاتاتو مورچه ها بوخورن یا کرمها اون وقت چی کار میکنی؟

میگفت مواظبشون هستم

میگفت می خوام نگهشون دارم تا موقعی که دوستیم و من شکلاتمو میزاشتم تو دهنمو می گفتم نه نه نه نه تا نه دوستی که تا نداره !

یک سال دو سال چهارسال هفت سال ده سال

بیست سالش شده

اون بزرگ شده من هم بزرگ شدم

من همه شکلاتامو خوردم

اون همه رو نگه داشته

اون اومده امشب تا خداهافظی کنه

می خواد بره اون دور دورا

میگه میرم اما زود برمیگردم

من که میدونم اون بر نمیگرده

یادش رفت به من شکلات بده

من که یادم نرفته شکلاتشو دادم

تندی بازش کرد گذاشت تو دهنش

یکی دیگه گذاشتم تو اون دستش گفتم بیا این هم اخرین شکلات برای صندوقچه کوچولوت

یادش رفته بود یک صندوقچه داره برا شکلاتاش

هر دوتا رو خورد

خندیدم

میدونستم دوستی اون تا داره اما دوستی من تا نداره

مثل همیشه

خوب شد همه رو خوردم

اما اون هیچ کدوم رو نخورده

حالا با یک صندوقچه پر از شکلاتهای نخورده چی کار میکنه؟

امید که عشق و دوستی هامون تا نداشته باشه

بیا ای بی وفای من

و امشب را فقط امشب

برای خاطر آن لحظه های درد

کنار بستر تاریک من ، شب زنده داری کن

که من امشب برای حرمت عشقی

که ویران شد

برایت قصه ها دارم

تو امشب آخرین اشکم بروی گونه می بینی

و امشب آخرین اندوه من مهمان توست

نامهربان مهمان نوازی کن

و امشب را کنار بستر تاریک من شب زنده داری کن

چه شبهایی که من تا صبح برایت گریه می کردم

و اندوهم همیشه میهمان گوشه وکنج اتاقم بود

قلم بر روی کاغذ لغزشی دشوار می پیمود

که من در وصف چشمانت 

کلامی سهل بنویسم

درون شعر های من

همیشه نام و یادت بود

ولی امشب کنار عکس های پاره ات آخر

تمام شعرهایم را به آتش می سپارم من

درون قصه هایم ، قهرمان هارا

به خون خواهم کشید آخر

و دیگر شعرهایم بوی خون دارد

ببخش ای خاکی خسته

اگر امشب به میل من

کنارم تا سحر بیدار ماندی

برای آخرین شب هم ز چشمت عذر می خواهم

که امشب میزبان

رنج من گشتی


«خداحافظ»

برای آخرین لحظه «خداحافظ ....!؟

از پیرمردی پرسیدم عشق چیست؟

گفت گلی که دیروز غنچه بود

امروز شکفت

فردا پژمرده میشود

آهای مردم : تابوتم را به رنگ سيه ترئين كنيد تا همه بدانند در خيال عمرم هميشه بختم سياه بوده